۹ ماه و ۹ روز

روزشمار به دنیا آمدن فرزند من

۹ ماه و ۹ روز

روزشمار به دنیا آمدن فرزند من

ساز دهنی

بیا

سلام... هنوز نیومدی... ولی هرروز تو یاد منی... روزهایی که وقتی غروب می شند... وقتی آدم سرخی آسمونو وقت اذان نگاه میکنه... همون موقع که نسیم ،‌ عطر بهاررو میاره... دل آدم پر از غم میشه... نه از اینکه از دست کسی دلخور باشی... از  اینکه یه روز دیگه تموم شده... کی میدونه آخرین زمستون یا بهار برای آدم کی می رسه... نمی دونی ... نمی دونیو می خوام برات بگم که چقدر اینجا قشنگه... چقدر این زندگی قشنگه...
اینجا برای من یه جور دیگه است... یه جوری که هیچ جا نمی تونی پیدا کنی... وقتی صبح پنجره رو باز می کنم... تو خیابونو که هنوز گرگ و میشه نگاه می کنم... وقتی سرمای بیرون میخزه تو گرمای اتاق ... هنوز شلوغ نشده ... هنوز ساکت و پاکه این خیابون... میگی امروز عجب روزیه... پر از عشقه و هیجان... عطر نونوایی... آدمایی که دارن تند تند راه میرن... باید بیای و به صورتها نگاه کنی... این همه صورت ... این همه زندگی...
وای اگه بارون بزنه... بوی خاک بارون خورده رو کجا غیر این دنیا میتونی پیدا کنی... برگ های سبز بهاری که خیس شدن... عطر عیدی که پر از خنده و شادی و آرامشه... دستتو بایدبکشی روی سبزهای عید... روی عیدی هایی که بابا میده... بغض سال تحویل که امسال هم رسید... وقتی تیک تیک ساعت چقدر تو گوشات میکوبه این لحظه... داره میگذره... اگه نخوای لذت ببری از این همه زندگی...
باید بیای ببینی... که چه خبره تو این دنیا... تو این سرزمین... این همه گل سرخ... این همه زیبایی... خیلی هارو میبینم که هیچ وقت لذت نمی برن از این دنیا... نمی بینن چقدر زیبایی یه جا جمع شده که اونها بی خیالش می شن...
باید بیای تا ببینی تو خلوت یه باغ چه جوری برف آروم و سنگین میباره... آی دلت میخواد دستت هی یخ بزنه از برف بازی... تا تب کنی... داغ بشی کنار عطر دارو و سرما خوردگی و دستای گرم مامانی که روی پیشونیته... تا بابایی هی عصبانی بگه آخه بچه مگه نگفتم بپوش و برو بیرون... آی حال میده از دوست داشتن دعوات کنن... که میخوانت...
بخدا حال میده... خیلی هم حال میده...
حال میده یواشکی نمره های تک کارنامه رو دستکاری کنی... حال میده پول بدی برای هله هوله... حال میده که بزنی تو کوچه خیابون برای فوتبال و دوچرخه سواری و داد و بیداد... حال میده از مدرسه و درس و معلم و کتاب و مشق و دیکته و همه چی تو عیده فراری بشی...
بخوای بخندی ... بخوای دل دل کنی تو دید زدن دخترای هم سنت که میرن تو دبستان بغلی... بخوای داد بزنی که منم میخوام با بابایی برم سرکار...
بیا باهم بریم یه جایی که دوره... خیلی از همه دور... بیا باهم بریم تا برات کلوچه فومن بخرم داغ داغ بخوری... بیا بریم کنار شالیزارهای شمال ... تا دم برنج تازه و نفس دریا باهم دیوونت کنن... بیا پا بذاریم تو آبگذر مزرعه های کاشان... بیا بریم شیراز... اونجا که آدم دلش میخواد اینقدر تو باغ ارم راه بره که بشکنه این پا و کمر... کنار عشقی که دیوونت میکنه جشماش... بیا که بهت یاد بدم عشق و عاشقی یعنی چی... بیا باهم برای مامانی کارت تبریک های قشنگ بگیریم... بیا نقشه بکشیم که چه جوری تولدش سوپرایزش کنیم... بیا بخندیم ... بیا گریه کنیم... برای دلتنگی های جمعه بعداز ظهرها... برای عطر یاس... عطر مریم...
بیاکه یادت بدم شمع تو امامزاده روشن کنی... بغ کنی کنار دست کبوترا... نذری محرم و ببری تو کوچه ها...
بیا...
اینجا هوای ابری زیاده... هوای شبهای گرم تابستون صدات میزنه که بیای زیر سقف آسمون یزد...  ماتت ببره از این همه روشنی... این همه ستاره... هوای شبهای کویر... شبهای دریا... شبهای ماسوله...
بهار... دلت روشنه و میخوای هزارتا کارکنی... میخوای دلش مال تو باشه... میخوای برسی به آسمون از این همه شیرینی و هفت سین و سجاده و عیدی...
تابستون... تو سفری... هوایی میشی برای برف و بارون که یه کم خنک شه این دلت... میزنی به دریا و پوست میندازه این پوست که آب شور ندیده... تو ماسه ها داغ میشه این سرت... نمی تونی چشم تو چشم خورشید بشی...
پائیز... سیاوش قمیشی گوش میدی... عطر بارون و خیابون پر از برگهای کهنه ... دلت میخواد صبوری کنی با این همه آسمون قرنبه... باد و خاک
زمستون... یخ میزنه دستت و ها میکنی تو شیشه ها... کی تعطیل میشه این مدرسه و کار و زندگی که کنار شومینه بستنی بخوری و بخندی به همه سال... به همه دنیا
و دلتنگی عیدی ها ... سال جدید... حرف جدید ... آدم جدید... عشق قدیمی...
بیا که اینقدر این زندگی زیباست که نمی تونم بگم... اینقدر قشنگه که حد نداره...
ولی خیلی غروبهاش آدم دلش میگیره... انشالا که همیشه صبح بشه... تا دوباره پنجره رو باز کنم ... ببینم که هنوز خیابون شلوغ نشده... فقط مال من و توئه... تا خود صبح بدوویم.

نظرات 12 + ارسال نظر
یه کوچولو و آقاییش دوشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 04:48 ب.ظ http://yekocholoo.blogsky.com

سلام باباییی..واااااااااااااای بابایی محشر بود فوق االعاده بود..خیلی توپ بود اصلا آخرش بود هرچی بگم کم گفتم این رو یه روز حتما برای گلک بخونین..واااااااای بابایی آخرشین به خدا

سحربانو دوشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 05:50 ب.ظ http://samo86.blogsky.com

وای بابایی چه خوشگل نوشته بودی.
آفرین.

کارمند کوچولو سه‌شنبه 7 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 08:56 ق.ظ http://edarehyema.blogsky.com

سلام.... عالی بود بابایی.... آفرییییییییییییییییییییییییییین

دهکده رویا سه‌شنبه 7 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 05:54 ب.ظ

سلام
حرفاتون خیلی قشنگن خیلی قشنگ نوشتین
با تمام حرفاتون موافقم به عقیده ی منم زندگی خیلی قشنگه حتی سختی ها و مشکلاتش.
سلام مامانی و گلک رو هم برسونید.
موفق باشید.

فیروزه سه‌شنبه 7 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 11:42 ب.ظ

سلام...متن زیبایی بود.موفق باشید

سایه چهارشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 04:06 ب.ظ http://http://sayehsepidar.blogfa.com/

سلام
نه ماه انتظار خیلی سخته ؟
به نظر من که زیاده
امیدوارم پسرت از اون بچه شیطونا باشه
سالم و عاشق باشید

مامان آذر پنج‌شنبه 9 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 01:45 ق.ظ http://www.ourcutebaby.blogsky.com

چه رسم جالبی دارن شیرازی ها . اصفهانی ها که خانواده بابا رضا باشند ما که هیچ رسمی ازشون ندیدیم. فقط در مورد پختنی ها رسم های خاص خودشون رو دارند البته می گن من نمی دونم شما از رسم های اصفهانی ها چیزی می دونید؟؟ به من بگید. راستی شما نگفتید که گلک شما دختره یا پسره؟؟ هر چی باشه سالم باشه و قشنگ به نظر من.

مامان آروین پنج‌شنبه 9 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 11:57 ب.ظ http://ninigoloo.parsiblog.com

میبینی باباییت چی شده هنوز نیومدی داره دیونت میشه پسری بیای که خدا می دونه هنوزم شاعر پیشه هست یا نه عزیزم امیدوارم همه این قشنگی هایی رو که بابا جونت گفت تمامو کمال حس کنی شما بعدها واسه اونایی بگی که دیونت کردنو !!!!!!!۱
بگذریم خیلی خوب بود منو نینیو بابایش که فیض بردیم

منتظر شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 01:16 ق.ظ http://van-gogh.blogfa.com

الله
سلام

لطفا لینک زیر ببینید :

http://nahal-birthday.blogsky.com/

ممنون
(تبریک تولد که یادتون نمی ره ! خواستم که یاداروی کنم ... مرسی)

در پناه حق

دوست پاییزی شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 11:25 ق.ظ http://mehr-64.blogsky.com

سلام
واقعا از نوشتتون لذت بردم..این روزا هر جا میری تو وبلاگا همش از غم هست و از نا امیدی..و همه از این زندگی نالانند..واقعا نوشتتون یه حس خیلی خوبی بهم داد..امیدوارم که این گلکتون قدرتون رو بدونه..
با این پستتون همه خوبی های زندگی رو مرور کردم..واقعا ممنونم..
میگم راستی من دیروز بالاخره عکسهای گلکمون رو گذاشتم..
ولی متاسفانه از اتاقش عکسی ندارم

نازنین الف شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 01:55 ب.ظ

اون ستاره هایی که هنوز به دنیا نیومده آوازه شون تو گوشا می پیچه همون ستاره هایی هستند که حتی وقتی نباشن نورشون تو آسمون یه جایی چشمک خواهد زد. . .
شاید گلک شما اولین فرد از مشاهیر عالم باشه که بیوگرافی ش ۹ ماه از همه بیشتره . . .

هدیه سه‌شنبه 27 فروردین‌ماه سال 1387 ساعت 02:23 ب.ظ

سلام خدا کنه همه بابایی های دنیا مثل شما باشن
منم از اون دسته آدم هام که بعضی وقتها یادم میره قشنگیهای این دنیا و زندگیش ببینم! مرسی که یادآوری کردین

سلام.. آدمهایی که حقیقت رو بگن کم هستن... شما از دسته آدمهای خیلی کم و خیلی شجاع هستید... همیشه مثبت باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد